Няма много за писане: София - Бистрица - Железница - Ковачевци - Поповяне - Алино - язовира - манастира.
От язовира до манастира е черен път, като втората половината е с коварни и дълбоки коловози точно в по-стръмните участъци. Поне нямаше кал.
На връщане в Ковачевци пътя беше блокиран от хора, скандиращи "Искаме вода!". Бърнард Шоу нека си пише, че българите не се къпели и миели...
Наложи се още малко офроуд с преджапване на река Лустра за заобикаляне на блокадата.
Панорамата над язовир Алино беше впечатляваща:

Обаче това ще е последната моторазходка тази година. Твърде студено е вече за старите ми кокали. Напролет - пак, живот и здраве.
От язовира до манастира е черен път, като втората половината е с коварни и дълбоки коловози точно в по-стръмните участъци. Поне нямаше кал.
На връщане в Ковачевци пътя беше блокиран от хора, скандиращи "Искаме вода!". Бърнард Шоу нека си пише, че българите не се къпели и миели...
Наложи се още малко офроуд с преджапване на река Лустра за заобикаляне на блокадата.
Панорамата над язовир Алино беше впечатляваща:
Обаче това ще е последната моторазходка тази година. Твърде студено е вече за старите ми кокали. Напролет - пак, живот и здраве.
Коментар